Een nieuwe column in InFysio. Een pas afgestudeerde fysiotherapeut doet haar verhaal over het ontdekken van het werkveld. Waar loopt de nieuwe generatie fysiotherapeuten tegenaan? U leest het in het dagboek van een jonge therapeute die werkt in een eerstelijnspraktijk sinds januari 2016.

Hand_met_balpenTja, zo beginnen we allemaal. Afgelopen zomer ben ik samen met nog 1250 studenten/ collega’s van de opleiding fysiotherapie de arbeidsmarkt opgespuugd. Veel te veel natuurlijk. Want wees nou eerlijk, hoeveel schoppen het uiteindelijk tot de gespecialiseerde fysiotherapeut die de zorg nodig heeft op dit moment? Er mag dan wel een overschot aan fysiotherapeuten zijn, maar de vraag naar gespecialiseerde zorg is nog steeds groter dan het aanbod.

Zwaar

Laat het maar snel september zijn: dan beginnen de masters weer. Maar pff, ik moet eerst dat jaar doorkomen. Ik heb bewust gekozen voor een jaar werkervaring opdoen maar ik vind het zwaar. Gelukkig tonen veel collega’s begrip voor het feit dat je nog niet alles weet. Vaak vinden ze het zelfs leuk om kennis over te dragen.

Kennis

Die kennis, dat spookt contant door mijn hoofd. Ik wil er meer van hebben. Nu vind ik het verschil tussen de eerstelijns praktijk en het werken in de revalidatie wel een groot verschil. Die drie maanden op de psychosomatische revalidatie voor jongeren had ik veel meer afbakeningen. Kon ik me concentreren op één patiëntengroep en veel overeenkomende problematiek. Nu in de eerste lijn vlieg ik van jumpersknee naar patiënten met Parkinson. Voor mijn gevoel moet mijn kennis nu veel breder zijn in plaats van diepgaand. En toch wil de patiënt dat je tot in de kleinste details weet wat goed voor hem of haar is. Ik kom in de praktijk dagelijks situaties tegen waarbij gespecialiseerde kennis, of een bak met ervaring, heel erg zouden helpen. Maar die heb ik als net afgestudeerde nog niet. Die confrontatie maakt het denk ik zwaar.

Grip

Gelukkig helpt mijn creativiteit en leergierigheid me er goed doorheen. Meer dan mijn best kan ik niet doen. Fysiotherapie is zo’n bewegelijk vak, daar binnen zes maanden grip op willen krijgen, is wel een hele grote uitdaging. Eerlijk gezegd denk ik dat niemand er grip op heeft.