2017 is goed onderweg. Hoe bent u gestart? Net zo jubelend als de juichberichten van eind februari? Grootst was de aankondiging dat (nu nog) Minister Schippers positief is over terugkeer van fysiotherapie in de basisverzekering. Natuurlijk realiseer ik me dat ik niet alle feiten ken, maar ik ben vooralsnog niet in een juichstemming.
Allereerst omdat we weten dat het verkiezingstijd is. Zo’n beetje elke partij (en dat zijn er heel wat tegenwoordig) pleit in nogal obligate bewoording voor goede zorg. Voorlopig kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat deze mededeling van de minister in dezelfde categorie valt. Iedereen realiseert zich toch ook dat Schippers niet terugkeert als minister. Nee, die zien we afzienbare termijn ergens in een raad van bestuur van een zorgverzekeraar. Gemakkelijk positief zijn denk ik dan.
Natuurlijk weten we dat deze minister zorg en kosten steeds in één adem noemt. Positief zijn over het basispakket, maar kosten? Als ik het bericht verder lees wordt het duidelijk. Ik citeer: “Te beginnen met die behandelingen waarbij zeer waarschijnlijk substitutiewinst optreedt.” Ik wist het. Ook vooralsnog niet een factor voor mij om in een juichstemming te komen.
Een andere factor is toegankelijkheid. Ik kan me voorstellen als fysiotherapie in de basis zit dat mensen dan misschien gemakkelijker een afspraak maken. Nu kun je afvragen wat de kwaliteit van die afspraken is, maar laten we dat even parkeren. Dan moet het eigen risico er wel vanaf. Dat wordt ook wel aangegeven, maar de praktijk is waarschijnlijk weerbarstiger. En wat gaat de politiek doen? Zij worden dan bepaler van de inhoud (en het tarief). Gezien de totale visieloosheid van de politiek op de zorg biedt dat niet direct een goede houvast. Laat staan dat ik sta te juichen.
Tenslotte zegt Schippers zelf: “Ik ben me ervan bewust dat met de concrete uitvoering van dit systeemadvies een aantal jaren gemoeid zal zijn.” Ze heeft natuurlijk gelijk, maar een aantal jaren in een onstuimig politiek landschap en zo vlak voor de verkiezingen is in feite een lege huls.
Nee geen jubelstemming bij mij, lekker doorwerken dat stemt dagelijks tot tevredenheid. Werk ze!
Robert Hoogland